9 juli
Case
“Als niemand het zaadje plant,
worden de bloemen en de grond vernietigd.”
(Sengcan)
Kort
Zonder zorg voor onze handelingen lijkt ook onze meditatie nergens op.
Iets langer
Dit is het tweede deel van een kort gedicht waarvan ik gisteren de eerste regels kort besprak. Het thema is hetzelfde, maar nu klinkt Sengcan iets radicaler. Gisteren ging het erom dat mediteren (de grond klaarmaken) goed is, maar dat een ontwaakt leven (bloemen) ook vraagt dat we ons daadwerkelijk anders gedragen (zaadjes). Hier gaat Sengcan nog een stapje verder. Het mg duidelijk zijn zonder zaadjes planten er geen bloemen zullen groeien. Maar zonder zaadjes wordt ook de grond wordt vernietigd.
Sengcan spreekt hier met een groot ecologisch inzicht. Want wat is vruchtbare grond anders dan Aarde die vol zit met de restanten van oud organisch materiaal. Wat wij 'grond' noemen is een laagje rond de planeet waar het leven zich onophoudelijk recycleert op basis van de restanten van de vorige levensvormen. Het leven composteert zich verder. Zonder grond, geen bloemen. Zonder bloemen, geen grond.
In een zenpraktijk geldt net hetzelfde. Meditatie is belangrijk als grond voor onze geest, om ons flexibel en rustig genoeg te maken, zodat we anders kunnen reageren. Dat andere leven moet nog wel geplant worden in onze handelingen. Daar ging het gisteren over. Het werkt echter ook andersom: zonder goede gedragingen zal onze meditatie zwakjes en eerstegraads blijven.
Voor de hele reeks, klik hier.
Deze notities zijn ook dagelijks te volgen op Bluesky.
Als je deze teksten ook in de praktijk wil brengen, kun je deelnemen aan de online ZIT-sessies.