16 juni
Case
“De aarde beneden, de hemel boven, ben ik de enige vereerde.”
(De Boeddha)
Kort
Er is voor ons zoveel meer tussen hemel en aarde dan daarbuiten.
Iets langer
Deze zin wordt heel vaak geschreven naast enso's of lege zen-cirkels. Volgens een legende kon de Boeddha meteen na zijn geboorte al lopen en spreken. Hij deed zeven stappen in elke richting, wees naar boven en beneden en slaakte de bovenstaande kreet. Dat is natuurlijk een mythe die iets wil zeggen over hoe uniek het boeddhisme zichzelf vindt. Toch denk ik dat we ons beter ver weg houden van het idee dat de Boeddha de enige in de kosmos is geweest die iets zinnigs te vertellen heeft.
Ik moet toegeven dat deze zin me meer doet als ik hem helemaal anders lees. Eerder als: “Tussen hemel en aarde ben ik de enige vereerde.” Zeker in connectie met die lege cirkels. Zo'n zen-cirkel doet me immers denken aan de Kritieke Zone, het dunne velletje leven dat rond de planeet Aarde licht. Ook dat velletje ligt tussen hemel en aarde. Tussen het onleefbare heelal en de onleefbare rotsgrond. Dat dunne velletje is inderdaad als enige te vereren. De hele zin van ons bestaan zou erop gericht moeten zijn om zo goed mogelijk zorg te dragen voor dat velletje. Omdat we er allemaal de schepsels en medescheppers van zijn. Omdat het zo ontzaglijk mooi, zo indrukwekkend complex is. Omdat we er helemaal vanaf hangen. Vandaag is een Boeddha iemand die dat volledig inziet en er helemaal naar leeft.
Voor de hele reeks, klik hier.
Deze notities zijn ook dagelijks te volgen op Bluesky.
Als je deze teksten ook in de praktijk wil brengen, kun je deelnemen aan de online ZIT-sessies.