Woensdag 12 maart
Case
Hoe eindeloos de Boeddhaweg ook is, ik beloof hem te verwezenlijken.
(Shiguseiganmon)
Kort
Als je niet oplet, wordt je zen narcistisch.
Iets langer
Waarom komt deze vierde bodhisattvagelofte nog na de drie vorige? We hebben al beloofd om alle levende wezens bij te staan. We hebben al erkend dat we eindeloos veel idiote kantjes in ons dragen en beloofd om ze allemaal aan te pakken. Gisteren beloofden we om in te gaan op de eindeloze stroom van leerkansen te baat te nemen. Waarom moeten we dan ook nog eens beloven de eindeloze weg van het ontwaken af te leggen?
Ik denk dat het vooral een zaak van volgordes is. We krijgen hier een checklist van vier vragen of we echt wel aan de zen willen beginnen. Als de lijst zou beginnen met "Wil je helemaal zen zijn, en een Boeddha worden?" zou het een pak aantrekkelijk zijn. Maar de vier geloften werden geschreven in een tijd waarin nog niet alles op een reclameboodschap leek.
De praktijk begint met je ego opzij te zetten Het draait niet allemaal om jouw grootse verlichting. Het gaat over de ontwikkeling van altruïsme. Anders wordt je zen niet meer dan spiritueel narcisme. Pas als je inspiratie werkelijk altruïstisch is, kun je in alle eerlijkheid je eigen kleine kantjes aanpakken. Pas als je die erkent en aanpakt, kun je je echt openen voor dingen die je op weg kunnen helpen. Pas dan kun je oprecht zeggen dat je enige interesse hebt in een weg van ontwaken. Wil je dat niet doen, geen probleem, dan erken je dat je een vorm van wellness-zen beoefent. Dat is prima. Maar een bodhisattva zijn is wat anders.
Klinkt dat veeleisend of zuur? Dan zou ik je graag uitnodigen om de vier geloften een tijdje op te nemen en ze uit te proberen. Je zult snel merken dat ze verre van zuur zijn. Ze zijn werkelijk bevrijdend. En veeleisend? Ja, natuurlijk. Je zen is nooit klaar. Wat had je gedacht? 'Boeddha zijn' geen toestand is, maar een praktijk. Zoals het leven. Dat maakt de weg er niet minder boeiend en bevrijdend op.
Voor de hele reeks, klik hier.