Woensdag 12 maart
Case
Hoe eindeloos de Boeddhaweg ook is, ik beloof hem te verwezenlijken.
(Shiguseiganmon)
Kort
Als we niet opletten, wordt onze zen snel narcistisch.
Iets langer
Waarom komt deze vierde bodhisattvagelofte nog na de drie vorige? We hebben al beloofd om alle levende wezens bij te staan. We hebben al erkend dat we eindeloos veel idiote kantjes in ons dragen en beloofd om ze allemaal aan te pakken. Gisteren beloofden we om in te gaan op de eindeloze stroom van leerkansen te baat te nemen. Waarom moeten we dan ook nog eens beloven de eindeloze weg van het ontwaken af te leggen?
Ik denk dat het vooral een zaak van volgordes is. De geloftes zijn een checklist van vier vragen of we echt wel aan de zen willen beginnen. Als de lijst zou beginnen met "Wil je helemaal zen zijn, en een Boeddha worden?" zou het een pak aantrekkelijk zijn. Maar de vier geloften werden geschreven in een tijd waarin nog niet alles op een reclameboodschap leek.
De zenpraktijk begint met ons ego opzij te zetten Het draait niet allemaal om onze eigen grootse verlichting, maar over die van ons altruïsme. Anders verschilt onze zen niet van spiritueel narcisme. Alle tweede stap kunnenwe in alle eerlijkheid onze eigen kleine kantjes aanpakken. Pas als we die erkennen, kun we ons openen voor dingen die ons op weg kunnen helpen. En pas dan kunnen we oprecht zeggen dat we enige interesse hebben in het ontwaken. Willen dat niet? Geen probleem, dan erkennen we dat we een vormn van wellness-zen beoefenen. Dat is prima. Maar een bodhisattva zijn is wat anders.
Klinkt dat veeleisend of zuur? Dan zou ik je graag uitnodigen om de vier geloften een tijdje op te nemen en ze uit te proberen. Je zult snel merken dat ze verre van zuur zijn. Ze zijn werkelijk bevrijdend. En veeleisend? Ja, natuurlijk. Je zen is nooit klaar. Wat had je gedacht? 'Boeddha zijn' geen toestand is, maar een praktijk. Zoals het leven zelf.
Voor de hele reeks, klik hier.