18 november
Case
Tiantong zei: “Zhaozhou had een ijzeren bezem die 'Wu' heette. Als je hem gebruiket om je gedachten te vegen, komen er alleen maar gedachten bij. Dan probeer je verwoed harder te vegen, om van altijd maar meer gedachten af te raken. Dag en nacht veeg je met al je macht, woedend werkend. Plots breekt de bezem door in de grenzeloze leegte en dring je meteen binnen in de talloze verschillen en variaties van het heelal.”
Kort
Zen rocks.
Iets langer
Tiantong* verwijst hier naar een bekend verhaal over Zhaozhou, waarvan hij alleen maar het woordje 'wu' bijhoudt. Hij zet 'wu' in als punt om zich op te concentreren tijdens de meditatie. Wat er ook gebeurt, wat we ook voelen of denken, we komen terug naar het nonsense-woord 'wu'. Als we Tiantongs relaas lezen, lijkt dat bepaald geen rustige praktijk. Het klinkt als het van zenmeditatie als gewoonweg zitten en alles aanvaarden zoals het is. Dat is de grote verdienste van dit tekstje. Het drukt uit dat zenconcentratie ook een verwoede praktijk kan zijn, die toegang kan verlenen tot een compleet ander levensgevoel. Tot iets waartoe je echt moet doorbreken om er te geraken. Niet iedereen is daarin geïnteresseerd. Maar het zou jammer zijn mochten we vergeten dat het kan.
*Tiantong Rujing (1163-1228).
Voor de hele reeks, klik hier.
Deze notities zijn ook dagelijks te volgen op Bluesky.