17 oktober
Case
Toen Xingyang* verantwoordelijk was voor de tempeltuin, verzorgde hij de meloenen. De abt Dayang** vroeg hem: “Wanneer zullen de zoete meloenen rijp zijn?”
Xingyang zei: “Ze zijn nu al behoorlijk rijp.”
Dayang zei: “Pluk de zoete dan en breng ze weg.”
Xingyang vroeg: “Aan wie zal ik ze geven?”
Dayang zei: “Geef ze aan iemand die niet in de tuin is geweest.”
Xingyang vroeg: “Denkt u dat de mensen die niet in de tuin geweest zijn ze zullen willen eten?”
Dayang vroeg: “Ken je die mensen of niet?”
Xingyang zei: “Hoewel ik hen niet ken, kan ik toch niet anders dan voor hen te voorzien.”
Dayang ging lachend weg.
Kort
Hou de resultaten van je zen niet bij, maar je hoeft ook niet per se te missioneren.
Iets langer
Een typisch trekje van heel wat zengesprekken is dat ze beginnen als een gewoon gesprek over een dagelijks werkje, maar snel omkantelen naar de zin van de zenpraktijk. Dat is hier zeker het geval. Het begint over meloenen en in geen tijd hebben de twee mannen het over de rol van de zen in de wereld. Hou je je zen binnen de muren van je tempel. Hou je het bij de incrowd? Geef je de resultaten van je zenpraktijk ruim aan de wereld, ook aan de ruimere wereld van de mensen die je niet eens kent. Mensen van wie je ook niet weet of ze iets met zen zullen hebben? Gewoon strooien. Je hebt je eigen zen immers ook te danken aan talloze anderen. Of iedereen daardoor zenboeddhistisch moet worden, is niet de vraag. Je draagt gewoonweg bij aan een betere wereld.
* Xingyang (10de-11de eeuw)
** Dayang Jingxuan (943-1027)
Voor de hele reeks, klik hier.
Deze notities zijn ook dagelijks te volgen op Bluesky.
Als je deze teksten ook in de praktijk wil brengen, kun je deelnemen aan de online ZIT-sessies.