9 juli
Case
“Als niemand het zaadje plant,
worden de bloemen en de grond vernietigd.”
(Sengcan)
Kort
Zonder zorg voor onze handelingen lijkt ook onze meditatie nergens op.
Iets langer
Dit is het tweede deel van een kort gedicht waarvan ik gisteren de eerste regels kort besprak. Het thema is hetzelfde, maar i zijn besluit wordt Sengcan iets radicaler. Gisteren ging het erom dat mediteren (de grond klaarmaken) goed is, maar dat een ontwaakt leven (bloemen) ook vraagt dat we ons daadwerkelijk anders gedragen (zaadjes). Hier gaat Sengcan nog een stapje verder. Dat er geen bloemen zijn als er geen zaadjes worden geplant is duidelijk. Maar ook de grond wordt dan vernietigd. Deze zin zin komt voort uit een groot ecologisch inzicht.
Wat is vruchtbare grond? Het is Aarde die vol zit met de restanten van oud organisch materiaal. Wat wij 'grond' noemen is een laagje rond de planeet waar het leven zich onophoudelijk op recycleert op basis van de restanten van de vorige levensvormen. Het leven composteert zich verder. Geen grond, gene bloemen. Geen bloemen, geen grond.
In een zenpraktijk geldt net hetzelfde. Meditatie is belangrijk als grond voor onze geest, om ons flexibel en rustig genoeg te maken om ons anders door te laten leven. Maar dat andere leven moet wel geplant worden in onze handelingen. Daar ging het gisteren over. Andersom geldt hetzelfde. Zonder goede gedragingen zal onze meditatie zwakjes en eerstegraads blijven. Zonder onze handelingen te verzorgen worden bloemen en de grond vernietigd.
Voor de hele reeks, klik hier.
Deze notities zijn ook dagelijks te volgen op Bluesky.
Als je deze teksten ook in de praktijk wil brengen, kun je deelnemen aan de online ZIT-sessies.