31 mei
Case
Op een dag ging Chosha wandelen.
Bij zijn terugkomst vroeg zijn hoofdmonnik: “Meester, waar hebt u gewandeld?”
Chosha antwoordde: “Ik ben net wat in de bergen gaan wandelen.”
De hoofdmonnik zei: “Waar bent u geweest?”
Chosha zei: “Eerst volgde ik de geurende grassen, en daarna zat ik de vallende bloesem achterna.”
De hoofdmonnik zei: “U bent wel vol van de lente.”
Chosha zei: “Beter dat dan wanneer herfstdauw de lotusbladeren bedekt.”
(Hegikanroku)
Kort
Er is meer keuze dan tussen burn-out en fade-away.
Iets langer
Blijkbaar nam Chosha op een dag eventjes vrijaf van zijn drukke bezigheden als tempelhoofd, om te gaan wandelen. Zijn hoofdmonnik was er niet mee opgezet. hem op te wachten. Die lijkt niet helemaal blij te zijn met het uitje van zijn leraar. Zo opgaan in zintuiglijke dingen als bloemen en bergen, hoort dat wel voor een boeddhistisch leraar?
Chosha's antwoord vraagt wat uitleg. De 'herfstdauw die de lotusbladeren bedekt' verwijst naar een diepe meditatieve concentratie waarin alle zintuiglijkheid inderdaad kan verdwijnen. Dat is blijkbaar het ideaal van de hoofdmonnik. Maar Chosha verkiest een ander soort van meditatie, waarin je wel degelijk oog hebt voor alles om je heen, zonder daarom helemaal uit de bocht te vliegen. In plaats van de late herfst kiest hij voor de prille lente.
Een oude rocksong stelt 'It's better to burn-out than to fade away'. Dat je dus beter het risico loopt om je te verbranden aan het vuur van je verlangens, dan een saai en lusteloos leven te leiden. Chosha's hoofdmonnik zegt het omgekeerde: je trekt je best zo zuiver mogelijk terug, omdat je anders het risico loopt uit de bocht te vliegen. Maar Chosha zelf staat voor een speelsere derde weg.
Voor de hele reeks, klik hier.
Deze notities zijn ook dagelijks te volgen op Bluesky.
Als je deze teksten ook in de praktijk wil brengen, kun je deelnemen aan de online ZIT-sessies.