3 mei
Case
“Als je zegt dat het zo is, voeg je een kop toe aan het leven. Als je zegt dat het niet zo is, snij je het leven de kop af.”
(Shoyoroku)
Kort
Mededogen vraagt om een scherpe blik – en het vermogen daarmee om te kunnen.
Iets langer
Ik zie in deze uitspraak in de eerste plaats een handleiding voor een meedogend leven. Of eerder richtlijnen hoe je dat beter niet aanpakt. Eén van de beste manieren om ons mededogen de nek om te wringen is denken dat we weten hoe het zit met iemand anders. Door te denken “deze kerel is zus of zo” leggen we ons beeld van hem vast, waardoor de kans kleiner wordt dat we naar aspecten van hem kijken die niet bij ons beeld passen. Zo lijkt het alsof we een onbeweeglijk masker op de ander zijn gezicht zetten. Of zoals Luopu het zegt: alsof we een kop aan het leven toevoegen. Zo wordt weten een excuus om toch maar niet te kijken.
Een tweede efficiënte manier om ons mededogen te fnuiken is doen alsof we helemaal niets kunnen zeggen over een ander. Omdat iedereen fundamenteel onkenbaar is. Dat is waar. Maar daaruit besluiten dat je helemaal niets ziet is onzin. Zo snij je de kop van het leven eraf: je wendt je af van die dingen die wel degelijk helder zijn, en waarmee je aan de slag zou kunnen. Niet-weten wordt dan een excuus om niets te doen.
Voor de hele reeks, klik hier.
Deze notities zijn ook dagelijks te volgen op Bluesky en Mastodon.
Als je deze teksten ook in de praktijk wil brengen, kun je deelnemen aan de online ZIT-sessies.