18 april
Case
“Als vissen of vogels eerst de hele zee of hemel wilden kennen voor ze gingen zwemmen of vliegen, zouden ze geen weg of plek hebben.”
(Dogen, Genjokoan)
Kort
Je zult met deze onvolmaakte situatie moeten beginnen. Er zijn er geen andere.
Iets langer
Er zijn allerlei redenen om niet aan zen te beginnen, of om te stagneren in je praktijk. Een van de belangrijkste reden is “dat het nu niet het moment is”. Dat is de kracht van het nu-niet. Het juiste moment komt nooit. Dat is net de grote reden om er nu aan te beginnen. Er wringt iets. Nu. Er is leed dat er helemaal niet hoeft te zijn. Om dat leed te verhelpen zijn er dingen zoals het zenboeddhisme ontstaan.
Soms worden we verlamd door het massale van het leed in de wereld. Dan kan ons de gedachte bekruipen dat we te weinig weten om ook maar iets te kunnen doen. “Begreep ik het grote plaatje maar - dan zou ik weten dat ik moest doen. Dan zou in actie kunnen schieten. Maar nu nog niet.”
Maar de zenweg gaat niet over alles weten. Wel over nu een stap zetten. Vanop deze plek. Zien wat die stap met de situatie doet. En die verandering de basis te laten zijn voor de volgende stap. Zo maken we het leven mee. Meemaken in de zin van werkelijk ervaren, als in de zin van mee vorm geven. Want er is geen haarbreedte verschil tussen die twee.
Voor de hele reeks, klik hier.
Deze notities zijn ook dagelijks te volgen op Bluesky en Mastodon.
Als je deze teksten ook in de praktijk wil brengen, kun je deelnemen aan de online ZIT-sessies