12 december
Case
“De haan kraait. Het eerste uur van de dag.
Ik merk verdriet en voel me neerslachtig. Toch sta ik op.”
(Zhaozhou)
Kort
Ook onze tegenzin heeft recht op verlichting.
Iets langer
Dit zijn de eerste regels van een gedicht van Zhaozhou.* Ze klinken weinig opbeurend. Maar ze kunnen ons helpen. Misschien herkennen we ons hier wel in als de wekker 's morgens vroeg afgaat: “Oh, neen, niet nu al...” We hebben onszelf misschien aangeleerd om te snoozen. Om de wekker een paar keer te negeren als hij afgaat en weer in te dommelen. Tot het we het echt niet meer kunnen uitstellen en ons door de ochtend moeten haasten. Dat is niet Zhaozhou's weg. Hij voelt zijn tegenzin. Een complexe zwaarmoedigheid overvalt hem die ochtend. Toch staat hij gewoonweg op.
Soms is zen simpel. In plaats van te vechten met onze tegenzin, kunnen we onze tegenzin toelaten zoals hij is, en ermee op weg gaan. We hoeven niet te faken dat we beter zijn dan we zijn om het juiste te doen.
*Zhaozhou Congshen (778-897).
Voor de hele reeks, klik hier.
Deze notities zijn ook dagelijks te volgen op Bluesky.