11 april
Case
Een leerling vroeg Zhaozhou: “Hoe oud bent u?”
Zhaozhou antwoordde: “Op gebedskralen raak je niet uitgeteld.”
Kort
In een zenpraktijk is cyclische tijd vaak interessanter dan lineaire tijd.
Iets langer
Hoe interessant is de vraag van de leerling? Wat maakt het uit of Zhaozhou antwoordt dat hij zesenvijftig, zevenenzestig of achtentachtig is? Maar wat betekent zijn vreemde antwoord dan wel? Dat gebedskralen een ring vormen. En ringen zijn circulaire dingen.
Als we onze leeftijd geven, drukken we ons leven uit in lineaire tijd. We beginnen bij nul en we blijven optellen tot het ophoudt. Maar in een zenpraktijk is de tijd cyclisch. Het maakt niet uit hoeveel jaren we zen beoefenen, we beginnen telkens weer opnieuw. In meditatie komen we onophoudelijk terug naar onze houding of ademhaling. Om de haverklap leggen we de bodhisattvageloftes weer af. We zijn altijd beginnelingen op de ring van de weg. Ooit stopt het, natuurlijk. We zullen heel zeker in een niet zo verre toekomst sterven. Maar wanneer precies, geen idee. Daarom is de tijd van de praktijk altijd nu. Elke ochtend begint de dag opnieuw en herstart onze praktijk.
Misschien klinkt dat weinig aantrekkelijk. Maar net zoals we op gebedskralen nooit uitgeteld geraken, zo raken we op een intens herhaalde praktijk nooit uitgekeken. Elke herhaling toont iets zinderend nieuws.
Voor de hele reeks, klik hier.
Als je deze teksten ook in de praktijk wil brengen, kun je deelnemen aan de online ZIT-sessies.