28 januari
Case
“Buigen voor de Boeddha op aanraden van een demon kan een verlangen naar de verlichting opwekken.”
(Dogen Kigen, Hotsu Mujoshin)
Kort
Inspiratie hoeft echt niet per se van binnen te komen. Of zuiver op de graat te zijn.
Iets langer
We denken vaak dat echte inspiratie van binnen moet komen. Dat de beste motivatie inwendig is. Maar als zen-ontwaken betekent dat we wakker worden voor ons bestaan als wolk van relaties, hoe maken we dan precies onderscheid tussen motivatie die van binnen of van buiten komt? Ik ben nogal zeker van de oprechtheid van mijn interesse in de zen, maar die heb ik wel leren kennen in de buitenwereld. In boekjes. En nadien in zengemeenschappen. Mijn zen werd mijn zen, maar die is wel degelijk ontstaan in nauw contact met de buitenwereld, waarvan ik deel uitmaakte.
Dogens* 'demonen' staan voor 'foute' redenen om aan zen te beginnen. Die zijn er. Massaal. Ik weet zelfs niet eens of we wel om de goede reden aan de zen kunnen beginnen. Ons beeld van de zen is in het begin gegarandeerd fout. Maar door de praktijk, door de interactie met andere beoefenaars, door de zen te blijven bestuderen, kritisch maar met een grote liefde, kan dat 'verlangen naar de verlichting' rijpen, mooier, wijzer, reëler worden. Als alles interactie is, dan is ons verlangen naar verlichting dat ook.
*Dogen Kigen (1200-1253).
Voor de hele reeks, klik hier.