22 februari
Case
De leerling vroeg: “Wat zegt u als het wenen is opgehouden?”
Mazu antwoordde: “Geen geest, geen Boeddha.”
Kort
Als je echt rustig echt kijkt, kan alles op zijn grondvesten schudden.
Iets langer
Dit gesprek volgt op het vorige gesprek. De leerling had gevraagd waarom Mazu had gezegd dat Boeddhageest de gewone geest is. Mazu zei dat hij dat deed om kleine kinderen te doen ophouden met wenen.
De leerling vraagt door. Dus je zoekt die Boeddhageest in je eigen geest, en zo kan het gejammer in je eigen geest ophouden. Maar wat dan? Wat is dan het onderricht van Mazu als mensen gekalmeerd zijn? “Geen Boeddha, geen geest”, antwoordt hij. Als je echt ophoudt met in je meditatie een hogere of diepere of andere Waarheid te zoeken om zo Boeddha te worden, kun je kijken naar wat zich echt aandient. Je kunt zen-fantasieën opgeven en zo rustiger zitten. Met die rust kun je des te beter kijken. En waar je echt goed kijkt, vallen de scherpe randen tussen en in de dingen weg. Je kunt bijvoorbeeld op je ademhaling letten, maar wat is je ademhaling? Niet één ding, maar eindeloos veel dingetjes. Niet te vatten. Je kunt je geest bekijken, maar wat is die geest? Niet één ding, maar zoveel veranderende dingetjes. Niet te vatten. En die Boeddha die je wil worden, wat is dat? Net zo goed niet te vatten.
Dat betekent niet dat de ademhaling, geest of Boeddha niet zouden bestaan. Wat betekent, zien we morgen.
Voor de hele reeks, klik hier.