16 februari
Case
Een onverdroten, verborgen praktijk.
Als een sukkel. Als een uilskuiken.
(Dongshan Liangjie, Baojìng sanmei ge)
Kort
Het is volstrekt normaal dat je niet begrijpt hoe zen werkt.
Iets langer
Ik ben gek op deze passage. Hij biedt mooi tegenwicht voor de slimmigheden waar de zenliteratuur zich soms aan bezondigt. Het zijn de laatste verzen uit de Baojìng sanmei ge (Japans Hokyo Zanmai), een heel complexe zentekst van de beroemde leraar Dongshan. Maar in die o zo slimme tekst eindigt Dongshan dus zelf met zijn mond vol tanden. Maar met die mond vol tanden gaat hij toch voort. Zo werkt het.
Er zijn allerlei theorieën en neurologisch onderzoeken over hoe meditatie werkt. Dat kan allemaal boeiend zijn. Maar een zenpraktijk beleef je vanuit het perspectief van een beoefenaar. En vanuit dat standpunt is wat er gebeurt ongrijpbaar. Snap je er dus niets van je meditatiepraktijk? Of van hoe zen je omgang met de wereld verandert? Dan ben je in goed gezelschap. Zet voort. Blijf je praktijk cultiveren, verfijnen, verbreden, intensifiëren. Een uilskuiken, symbool van domheid, weet ook niet hoe het een uil moet worden. Het doet gewoonweg dingen die uilen doen. En het groeit zo op tot een uil, symbool van wijsheid.
* Dongshan Lianjie (807-869).
Voor de hele reeks, klik hier.