7 februari
(Voor Kristien Hens)
Case
Een leerling vroeg aan Dasui: "Als de vuurhaarden van de kosmische cycli aanbreken en de drieduizend werelden worden vernietigd, zal dit hier dan ook vernietigd worden?"
Dasui antwoordde: "Het zal worden vernietigd."
De leerling zei: "Als dat waar is, dan wil ik de omstandigheden volgen."
Dasui zei: "Ja, we horen de omstandigheden te volgen."
(Shinji Shobogenzo)
Kort
Een zenleven is een vrijwillige duik in de omstandigheden.
Iets langer
Dit gesprekje heeft plaats in de tiende eeuw. In die tijd geloofde men dat de kosmos in cycli was georganiseerd: een lange tijd van ontstaan, een lange tijd van bestaan, een lange tijd van vernietiging, een lange tijd niets en dan weer lange tijd van ontstaan. Dus als de leerling over vuurhaarden spreekt die de wereld bedreigen, heeft hij het niet over onze klimaatopwarming en de spanningen die ze in de nabije toekomst zullen teweegbrengen. Al is het moeilijk om zijn vraag vandaag niet in dat licht te lezen.
Het besef dat jij en je hele wereld zullen verdwijnen kan je overrompelen met een gevoel van zinloosheid, of angst. Het mooie aan dit gesprek is dat de leraar zijn leerling niet probeert te troosten met fabeltjes. Hij erkent het feit gewoonweg rustig. Ze zitten het samen te erkennen. Zo'n besef delen en bespreken maakt een verschil. In plaats van teleurgesteld te zijn, lokt dit bij de leerling iets nieuws uit. Een gevoel van zingeving zelfs: "Ik wil de omstandigheden volgen."
Een eerste manier van de omstandigheden te volgen is interesse opwekken en getuige zijn van wat aan de hand is. Er is altijd zoveel te zien! Een tweede manier slaat op onze daden. We kunnen de wereld bekijken als een veld van interacties, die steeds veranderen en waarin we kunnen kiezen hoe we erop reageren: dwaas of wijs. Omstandigheden volgen is een verschil maken. Ook dat schept zin. Er is altijd zoveel te doen.
Voor de hele reeks, klik hier.