27 november
Case
“Draaien, draaien – zoveel soetrarollen.
Hier geboren, daar gestorven – alleen maar hoofdstukken en zinnen.”
Keizan, (Denkoroku)
Kort
Sprokkelen is de boodschap.
Iets langer
Met dit gedicht sluit de Japanse zenleraar Keizan* zijn commentaar op een oud zenverhaal af. Dit is niet de plek om die context helemaal uit de doeken te doen. Hier wil ik kort vertellen hoe deze zinnen me hebben geraakt toen ik ze voor het eerst las. 'Draaien' slaat om de manier waarop de bladeren van soetra's (boeddhistisch teksten) omgeslagen worden. Keizan zucht. Er zijn zo ontzettend veel boeddhistische teksten. Het leeswerk is nooit klaar. We krijgen dat nooit allemaal gelezen Net zoals ons leven nooit afgewerkt zal zijn. Zeker als je zoals de traditioneel boeddhistische Keizan het beeld van een eindeloze reïncarnatie voor ogen hebt.
Spiritualiteit wordt vaak gezien als ontwaken tot het besef dat we tot groter geheel behoren. Dat is precies wat hier wordt uitgedrukt. Maar dat betekent niet per se dat we dat geheel kunnen of moeten zien of begrijpen. We zien alleen hoofdstukken en zinnen. Fragmenten. Dat is geen probleem. Het is de conditie van een praktijk: we zitten er altijd midden in. We hoeven niet te wachten tot 'het' helemaal klaar is. Het is déze praktijk die ertoe doet. Zo werkt de zenverlichting.
* Keizan Jokin (1268-1325).
Voor de hele reeks, klik hier.
Deze notities zijn ook dagelijks te volgen op Bluesky.