2 februari
Case
Moge ik, omdat ik dit wil doen, in mijn opzet slagen.
Ik kan het alleen maar zelf verwezenlijken
Niemand kan het in mijn plaats doen.
Ik bind mezelf mijn harnas aan.
(Theragatha)
Kort
Je zen hoeft niet uit je diepste diepte te komen. Het kan ook werkelijk een stevig jasje zijn dat je aantrekt om je leven zin en kracht te geven.
Iets langer
Dit is een oud vers van een vroege Indiase boeddhistische monnik*. Hij vergelijkt de boeddhistische weg opgaan met een harnas aantrekken. Dat is verrassend. Want in realiteit droegen monniken een saffraankleurig kleed, gemaakt van weggegooide lappen stof. Geen harnas. Monniken legden ook een gelofte van geweldloosheid af.
Het harnas werkt hier als beeld voor grote vastberadenheid. Je trekt jezelf bij wijze van spreken een stevig jasje aan om je praktijk te ondersteunen tegen allerlei weerstanden en hindernissen. Dat jasje bestaat uit het programma waarin je je inschrijft en dat je voorneemt als richtsnoer te gebruiken voor alles in je leven. Om je doen en laten kracht en richting te geven. Het boeddhisme komt niet per se uit je diepste innerlijk opgeweld. Het kan ook een van buiten overgenomen programma zijn dat je bereid bent om uit te proberen en te volgen. In onze cultuur van 'authenticiteit' kan dat makkelijk overkomen als fake. Maar misschien hebben we een ander beeld van authenticiteit nodig: authenticiteit als het duurzaam en intens engagement in een levenspad dat je zelf besloten hebt te volgen.
*Volgens de overlevering is deze monnik een broer van koning Asoka, die in de derde eeuw voor onze jaartelling leefde.
Voor de hele reeks, klik hier.